به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، تصمیم تازه شهرزاد مظفر، سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان، برای کنار گذاشتن زهرا کیانی‌منش از فهرست اعزامی به جام جهانی فیلیپین، موجی از واکنش‌ها و پرسش‌ها را میان اهالی فوتسال به‌دنبال داشته است. این تصمیم زمانی بیشتر به چشم می‌آید که بدانیم کیانی‌منش طی یک سال گذشته از بازیکنان ثابت و تأثیرگذار تیم ملی بوده و در تورنمنت‌های رسمی و اردوهای بین‌المللی نقش مهمی ایفا کرده است.

کیانی‌منش که در فصل گذشته با عملکردی خیره‌کننده و به ثمر رساندن ۱۱ گل، با تیم نفت امیدیه عنوان نایب قهرمانی لیگ برتر را کسب کرده بود، علاوه بر پدیده لیگ شدن، به‌عنوان یکی از امیدهای آینده فوتسال بانوان شناخته می‌شد. او در کنار بازیکنان باتجربه، تعادل فنی و انرژی جوانی را به ترکیب تیم ملی آورده بود؛ اما کنار گذاشتن ناگهانی‌اش، پیام روشنی از بی‌اعتمادی کادر فنی به نسل تازه فوتسال بانوان دارد.

نکته قابل‌تأمل این‌جاست که مظفر پیش از این نیز فاطمه حسینی، خانم گل فصل گذشته لیگ برتر را از فهرست تیم ملی خط زده بود؛ تصمیمی دیگر که در زمان خود با انتقادهای فراوانی از سوی کارشناسان و رسانه‌ها روبه‌رو شد. کنار گذاشتن دو بازیکن درخشان و آماده لیگ، در فاصله کوتاهی تا آغاز جام جهانی، پرسش‌های تازه‌ای درباره سیاست‌های انتخابی کادر فنی ایجاد کرده است.

تحلیلگران معتقدند این تصمیم‌ها بیش از آن‌که فنی باشند، حاصل نگاه محافظه‌کارانه‌ای هستند که سال‌هاست مانع نوسازی واقعی تیم ملی شده است. تیمی که با میانگین سنی بالا پا به جام جهانی می‌گذارد، اکنون دو مهره جوان و گل‌زن خود را از دست داده است؛ بازیکنانی که می‌توانستند در آینده نزدیک از ارکان اصلی تیم ملی باشند.

واقعیت این است که فوتسال بانوان ایران در مسیر جهانی شدن، بیش از هر زمان دیگری نیازمند خون تازه، برنامه‌ریزی و جسارت در جوان‌گرایی داشت، بی‌توجهی به این ضرورت و حذف استعدادهای درخشان، تصویری از تیمی می‌سازد که به جای پیشرفت، در دایره بسته محافظه‌کاری گرفتار شده است.

مظفر باید در قبال این تصمیمات و پیامدهای فنی و روانی آن پاسخگو باشد؛ چرا که آینده فوتسال بانوان ایران با تکیه بر استعدادهایی جوان همچون زهرا کیانی‌منش و فاطمه حسینی و... ساخته می‌شود، نه با حذف و فراموشی آن‌ها.

انتهای پیام /