در حالی که ساوه با داشتن دو تیم در لیگ برتر فوتسال، عنوان «فوتسالی‌ترین شهرستان ایران» را یدک می‌کشد، برخی اختلاف‌نظرها میان هیئت فوتبال شهرستان ساوه و هیئت فوتبال استان مرکزی، بر سر نحوه تخصیص منابع مالی، به بحث‌های تازه‌ای در فضای ورزشی استان دامن زده است.
ساوه؛فوتسالی ترین شهرستان ایران قربانی بی عدالتی در تقسیم در آمدهای فوتبال

به گزارش پایگاه خبری ۲۰۲۰، شهرستان ساوه با داشتن دو تیم در لیگ برتر فوتسال، عنوان «فوتسالی‌ترین شهرستان ایران» را یدک می‌کشد. افزون بر این، باشگاه‌های فعال دیگری از ساوه در لیگ‌های فوتبال کشور حضور داشته‌اند؛ از جمله «خوشه طلایی» که تا پیش از انتقال امتیازش به خراسان، در لیگ دسته اول کشور بازی می‌کرد.

درخواست رسمی؛ پاسخ پرتنش

در تاریخ ۱۴۰۴/۳/۱۴، حسین غریبی رئیس هیئت فوتبال ساوه، طی نامه‌ای رسمی خطاب به محمدرضا غفاری رئیس هیئت فوتبال استان مرکزی، خواستار اختصاص بخشی از درآمدهای حاصل از فروش امتیاز تیم خوشه طلایی، همچنین درآمدهای انتقال بازیکنان ساوه‌ای و ثبت قراردادها، به این هیئت شهرستانی شد؛ منابعی که همگی مستقیم به حساب هیئت استان واریز می‌شوند.

هدف این درخواست، تأمین هزینه‌های جاری و توسعه زیرساخت‌های فوتبالی ساوه بود؛ اما واکنش رئیس هیئت فوتبال استان نه‌تنها حمایتی نبود، بلکه با تهدید به برکناری غریبی همراه شد و زمینه‌ساز بحرانی بی‌سابقه میان دو هیئت گردید.

مسئله اصلی؛ نبود شفافیت و مدیریت سلیقه‌ای

شش روز بعد، غریبی با انتشار نامه‌ای سرگشاده خطاب به فرماندار ساوه، نماینده مجلس و مسئولان محلی، ضمن تشریح ماجرا، از آنان خواست برای احقاق حقوق فوتبالی این شهرستان وارد عمل شوند. اما لحن نامه، بیشتر از آن‌که بر امید به اصلاح دلالت کند، رنگ و بوی یأس داشت. او تأکید کرده بود این مکاتبه را «برای ثبت در تاریخ» و «اتمام حجت» نوشته است.

این بحران، مصداقی روشن از مشکل ریشه‌دار در ساختار مدیریت ورزشی هیئت‌های فوتبال استانی است آنها بدون نظارت دقیق، با اختیارات گسترده تصمیم‌هایی می‌گیرند که گاه به حذف مدیران پرتلاش شهرستانی می‌انجامد. فعالان بخش خصوصی که با تمام توان مالی و انسانی، فوتبال و فوتسال را در شهرستان‌ها زنده نگه داشته‌اند، بارها قربانی این بی‌عدالتی‌ها شده‌اند.

اصل حقوقی فراموش‌شده

قاعده‌ی شناخته‌شده‌ی حقوقی «من له الغنم فله الغرم» می‌گوید: هرکس از منافع بهره‌مند می‌شود، باید مسئولیت هزینه‌ها را نیز بپذیرد. حال که هیئت فوتبال استان از فروش امتیاز تیم‌های ساوه، انتقال بازیکنان، و ثبت قراردادها درآمد کسب می‌کند، منطقی و منصفانه است که بخشی از این درآمد صرف پیشرفت همان منطقه شود.

اما در ماجرای ساوه، نه‌تنها این قاعده نادیده گرفته شده، بلکه پاسخ به مطالبه‌ی مشروع و قانونی، با تهدید و حذف همراه بوده است.

فرصت‌هایی که از دست رفتند

اگر تنها بخشی از درآمد میلیاردی فروش امتیاز «خوشه طلایی» و سایر منابع، به فوتبال ساوه بازمی‌گشت، امروز شاهد تحول در زیرساخت‌ها، امکانات، و آینده فوتبالی این شهرستان بودیم؛ جایی که پتانسیل تبدیل شدن به قطب اول فوتسال ایران را دارد.

ساوه، با همه استعدادها و افتخارات ورزشی‌اش، امروز بیش از همیشه نیازمند حمایت، عدالت و صدای رسای رسانه‌هاست تا ساختار مدیریت ورزشی کشور را به پاسخ‌گویی وادارد.

انتهای پیام/



مطالب مرتبط